Een goede speech is geen confectie. U krijgt een ambachtelijk, tailor made verhaal, persoonlijk opgemeten in een gesprek op uw kantoor of bij u thuis. Ieder heeft zijn eigen dictie, zijn eigen woorden, zijn eigen ritme, zijn eigen humor. Vorm en inhoud van een speech dienen naadloos te passen in de aard en temperament van de redenaar. Pas dan komt authenticiteit tot zijn recht, en authenticiteit is de sleutel tot geloofwaardigheid. Bent u een ingetogen spreker van liefst weinig woorden, die het katheder als een strafbank ervaart? Of bent u een flamboyante verteller die geniet van een optreden? Of zit u daar ergens tussenin? Dat maakt nogal verschil.
Hoe dan ook, voor een goede speech zijn er drie belangrijke pijlers:

blocks_image
EENVOUDIG. Make everything as simple as possible, but not simpler (Einstein). Wat wilt u eigenlijk zeggen? Wat is in één zin het hart van uw betoog? Hoe gaat u dat vertellen? Wat is relevant, wat niet? Kunt u onderscheidend of vernieuwend zijn? Hebt u nieuws? Een enkele grafiek of blokdiagram kan goed werken, zolang u zich maar realiseert dat de meeste toehoorders die cijfers al bij de theepauze zijn vergeten. Waarom verwijst u de liefhebber van gedetailleerde informatie niet naar een website of naar de sheets in de congresmap?

HELDER. Elke goed leesbare tekst heeft een klare lijn, ritme, vertelvaart en een zekere logica in de redenering. Het gaat erom dat u mensen mééneemt. Dat kan in principe al met een bondig, coherent, goed vertelde speech. Een belangrijke wet is: hoe concreter hoe beter. Theorie en abstracties zijn soms niet te vermijden, maar illustreer uw betoog met heldere, inzichtelijke (praktijk)voorbeelden! Wilt u met sheets werken? Hoe ondersteunen en versterken de beelden dan uw verhaal? Hoe neemt u de mensen in de zaal bij de hand? Welke lijn volgt u? Hoe houdt u het tempo erin?
VERFRISSEND. Hoe vaak hebt u een bloedeloos verhaal moeten aanhoren over de harmonieuze implementatie van een ontschottingsprocedure — waarbij uw gedachten steevast afdwaalden naar de wanstaltige stropdas van de dagvoorzitter of het afzwemmen van uw dochtertje waar u achteraf tien keer liever bij was geweest? Hoe kunt u het verhaal verfrissen met een verrassende invalshoek, een gepeperde opinie of een komische anecdote? Humor is een voortreffelijk middel om een verhaal verteerbaar te maken: met een lach open je het publiek, waardoor de boodschap makkelijker ingang kan vinden. Maar ook hier geldt: de humor moet op maat zijn: functioneel, gepast, smaakvol en gedoseerd. Hoe maakt u goed gebruik van een functionele pauze om een geestig moment te accentueren? Is het wenselijk om interactief zijn met de toeschouwers? Hoe behoudt u dan de regie?